துக்கம் & கவலை ،

 

துக்கம் & கவலை 

،

اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ عَبْدُكَ ، وَابْنُ عَبْدِكَ ، وَابْنُ أَمَتِكَ ، نَاصِيَتِيْ بِيَدِكَ ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِّنْ خَلْقِكَ ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِيْ كِتَابِكَ ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِيْ عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيْعَ قَلْبِيْ ، وَنُوْرَ صَدْرِيْ ، وَجَلَاءَ حُزْنِيْ ، وَذَهَابَ هَمِّيْ

Allāhumma innī ʿabduk, wa-bnu ʿabdik, wa-bnu amatik, nāṣiyatī bi-yadik, māḍin fiyya ḥukmuk, ʿadlun fiyya qaḍā’uk, as’aluka bi-kulli-smin huwa lak, sammayta bihī nafsak, aw ʿallamtahū aḥadam-min khalqik, aw anzaltahū fī Kitābik, awi-sta’tharta bihī fī ʿilmi-l-ghaybi ʿindak, an tajʿala-l-Qur’āna rabīʿa qalbī, wa nūra ṣadrī, wa jalā’a ḥuznī, wa dha-hāba hammī.

 

 யா அல்லாஹ், நான் உமது அடியான் மற்றும் உமது அடியாரின் மகனும் உமது அடியாரின் மகனும் ஆவேன்.  என் நெற்றி உன்  கையில் உள்ளது (அதாவது என் மீது உனக்கு  கட்டுப்பாடு உள்ளது).  உனது  தீர்ப்புக்கு நான் கீழ்ப்படிகிறேன், என்னைப் பற்றிய உமது ஆணை நியாயமானது.  நான் உன்னிடம் கேட்கிறேன் - நீ உனக்கு  பெயரிட்டுள்ள, அல்லது உன்  படைப்புகளில் ஏதேனும் ஒன்றைக் கற்பித்த, அல்லது உன்  புத்தகத்தில் வெளிப்படுத்தப்பட்ட, அல்லது உன்னுடன்  இருக்கும் கண்ணுக்குத் தெரியாத அறிவில் உன்னைப்  பாதுகாத்துக் கொண்ட உனது  ஒவ்வொரு பெயரையும் கொண்டு -  குர்ஆன் என் இதயத்தின் வசந்தம், என் மார்பின் ஒளி, என் துக்கத்தைப் போக்குபவன்  மற்றும் என் கவலையைப் போக்குபவன் .

 அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "துக்கத்தினாலும் கவலையினாலும் பீடிக்கப்பட்டவர் எவரும் இல்லை, பின்னர் [மேலே] கூறுவார் - அல்லாஹ் அவனுடைய துக்கத்தையும் கவலையையும் நீக்கி, அதற்குப் பதிலாக அவருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருவானே தவிர."  நபித்தோழர்கள், ‘அல்லாஹ்வின் தூதரே, இந்த வார்த்தைகளை நாங்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டாமா?’ என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர், ‘நிச்சயமாக!  அவற்றைக் கேட்பவர் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.'' (அஹ்மத் 3712)

 LifeWithAllah.com