நிஃமத்தின் மகிமை: இழந்த பிறகே விளங்கும் பெறுமதி"

 


நிஃமத்தின் மகிமை: இழந்த பிறகே விளங்கும் பெறுமதி"**  


(ஒரு நிஃமத் (அருட்கொடை) அது கையில் இருக்கும் போது அதன் பெறுமதி தெரியாது. அது நம்மை விட்டு விலகிச் சென்றுவிட்டால் உடனே அதன் பெறுமதியை உணர்ந்து கொள்கிறோம். மாணிக்க கல்லின் பெறுமதி தெரியாமல் அதனை உதாசீனம் செய்தவன் கூழாங்கல்லை பொறுக்குவதிலே வாழ்நாளை கழிப்பான் என்று சொல்வார்கள். அருள்கள் கைகளில் இருக்கும் போது அதன் பெறுமதியை உணர்ந்து பத்திரமாக பாதுகாத்துக் கொள்ளுங்கள். இல்லையென்றால் எவ்வளவு கேவலமானது அதற்கு மாற்றீடாக கிடைத்தாலும் உள் மனதளவில் ஏமாற்றத்துடனும் வருத்தத்துடனும் இருந்து கொண்டே வெளிப்பகட்டுக்காக அதை பெரிதாக காட்சிப்படுத்த முயற்சிப்பீர்கள். நீங்களும் ஏமாந்து மக்களையும் ஏமாற்ற நினைப்பீர்கள். மக்களை முட்டாள்கள் என்று நினைத்து கடைசியில் நீங்களே அசிங்கப்பட்டுப் போவீர்கள்.)


முபாரிஸ் இப்னு தாஜுதீன் ரஷாதி


மனித வாழ்க்கையில் நாம் அனுபவிக்கும் பல அருமையான விஷயங்களின் மதிப்பு, அவை நம்மோடு இருக்கும்போது புரியாது. அவை நம்மைவிட்டு நழுவிய பிறகே, அவற்றின் இன்றியமையாமை நெஞ்சில் பதிகிறது. இந்த உண்மையைத்தான் *"ஒரு நிஃமத் (அருட்கொடை) கையில் இருக்கும் போது அதன் பெறுமதி தெரியாது. அது நம்மை விட்டு விலகிச் சென்றுவிட்டால் உடனே அதன் பெறுமதியை உணர்ந்து கொள்கிறோம்"* என்று அழகாகச் சொல்லப்பட்டுள்ளது.  


**நிஃமத் என்றால் என்ன?**  

நிஃமத் என்பது அருட்கொடை, இறைவனின் அன்பளிப்பு, அல்லது வாழ்வின் அருமையான பரிசு. இது ஒரு நல்ல உறவாகவோ, ஆரோக்கியமாகவோ, அமைதியான தருணமாகவோ, அல்லது எளிதில் கிடைக்காத ஒரு வாய்ப்பாகவோ இருக்கலாம். ஆனால், இவற்றை நாம் சாதாரணமாக எடுத்துக்கொள்கிறோம். அவை நம்மிடம் இருக்கும்போது அவற்றின் மகத்துவத்தை உணர மறுக்கிறோம்.  


**பெறுமதியை உணராத மனித இயல்பு**  

மனித மனம் எப்போதும் புதியவற்றை விரும்புகிறது. கிடைத்தவற்றை மதிக்காமல், இல்லாதவற்றை ஏங்கிப் பார்க்கிறது. ஒரு குழந்தை தன் பெற்றோரின் அன்பை எப்போதும் இயல்பாக எடுத்துக்கொள்கிறது. ஆனால், அவர்கள் இல்லாத நேரத்தில் தான் அவர்களின் அருமை புரிகிறது. அதேபோல், ஆரோக்கியமாக இருக்கும்போது உடலின் முக்கியத்துவம் தெரியவில்லை; நோய் வந்தால்தான் நலம் எவ்வளவு பெரிய செல்வம் என்பது விளங்குகிறது.  


 **இழப்பில்தான் பாடம்**  

இறைவன் நமக்கு அளிக்கும் நிஃமத்தின் மதிப்பை நாம் உடனடியாகப் புரிந்துகொள்ள மறுக்கிறோம். ஆனால், அது நம்மைவிட்டுப் போனவுடன், ஒரு பெரிய வெற்றிடம் உள்ளத்தில் உருவாகிறது. அந்த வெற்றிடத்தின் வலி தான் நமக்கு ஒரு பாடம் கற்பிக்கிறது.  


- ஒரு நண்பரின் உண்மையான அன்பு, அவர் விலகிச் சென்ற பிறகுதான் புரிகிறது.  

- தாயின் பாசம், அவள் இல்லாமல் போன பின்னரே உணரப்படுகிறது.  

- இளமையின் சுதந்திரம், வயதாகும்போது தான் நினைவுக்கு வருகிறது.  


**எப்போதும் நன்றியுடன் வாழ்வோம்**  

வாழ்க்கையின் அருட்கொடைகளை நாம் இழக்கும் முன் அவற்றைப் புரிந்துகொள்வது மிகவும் முக்கியம். ஒவ்வொரு நாளும் நமக்குக் கிடைத்திருக்கும் சிறு சிறு மகிழ்ச்சிகளுக்கும், உறவுகளுக்கும், ஆரோக்கியத்திற்கும் நன்றி செலுத்த வேண்டும். நிஃமத்தின் மதிப்பை இழப்பதற்கு முன்பே உணர்ந்துகொண்டால், வாழ்வு மிகவும் பூரணமாக இருக்கும்.  


> *"கையிலுள்ள மலரை மோந்து மகிழ்;  

> காலம் அதை வாட விடும் முன்!"*  


இறைவன் நமக்கு அளிக்கும் ஒவ்வொரு நிஃமத்தையும் மனதாரப் போற்றி, நன்றியுடன் வாழ்வோம். அப்போதுதான், இழப்பின் வலியின்றி, வாழ்வின் அருமையை முழுமையாக அனுபவிக்க முடியும்!

கருத்துகள்