மனம் - ஒரு கண்ணாடி

 

மனம் - ஒரு கண்ணாடி**  

மனம் என்பது மிக மென்மையான, உணர்ச்சிகளால் நிறைந்த ஒரு ஆழமான உலகம். அது ஒரு பளிங்கு கண்ணாடி போன்றது. அதை நாம் எவ்வாறு நடத்துகிறோமோ, அதே வடிவத்தில் அது நமக்கு பிரதிபலிக்கும். ஒரு முறை கல்லால் அடித்தால், கண்ணாடியில் விரிசல் ஏற்படும். அதைப் போலவே, கடுமையான சொற்களால் மனதை காயப்படுத்தினால், அங்கே ஒரு வலி பதியும். அந்த விரிசலை சரி செய்ய முடியும், ஆனால் அது முன்போல் இருக்காது. மீண்டும் பலமுறை அதே கல்லால் அடித்தால், கண்ணாடி நொறுங்கி விடும். அப்போது அதை ஒட்டினாலும், அது முழுமையாக சரியாகாது.  

**வார்த்தைகளின் சக்தி**  

வார்த்தைகளுக்கு ஆற்றல் உண்டு. ஒரு வார்த்தை மனதை இனிக்க வைக்கும், மற்றொரு வார்த்தை அதை சிதைக்கும். "வார்த்தை என்பது கல்லோ பூவோ" - நாம் தேர்ந்தெடுப்பதே அதன் விளைவை தீர்மானிக்கிறது. பூவைத் தூவினால் மணம் பரவும்; மகிழ்ச்சி பிறக்கும். ஆனால் கல்லால் அடித்தால், வலி மட்டுமே மிஞ்சும். அதுபோல, இனிய சொற்கள் மனதை வளப்படுத்தும், கடுஞ்சொற்கள் அதை நொறுக்கும்.  

**மனித உறவுகளில் மென்மையான பேச்சு**  

ஒருவரின் மனதை நொறுக்கி, பிறகு "மன்னிக்கவும்" என்று சொன்னாலும், அந்த விரிசல் முழுமையாக ஆறாது. அதனால், பேசும் முன் சிந்திக்க வேண்டும். கோபத்தில் சொல்லும் ஒரு வார்த்தை, ஒரு உறவை என்றென்றும் மாற்றிவிடும். ஆதலால், மனதை கண்ணாடியாக கருதி, அதை அன்புடனும் மரியாதையுடனும் நடத்த வேண்டும்.  

**முடிவுரை**  

மனம் என்பது ஒரு பரிசுத்தமான கண்ணாடி கோயில். அதை காத்தல் நம் கடமை. நாம் வார்த்தைகளால் விளையாடினால், அதன் பின்விளைவுகள் கடுமையாக இருக்கும். எனவே, எப்போதும் இனிய சொற்களையே தேர்ந்தெடுப்போம். பூவைப் போல மணக்கும் வார்த்தைகளால், மனதை மகிழ்விப்போம். கல்லை எறியாமல், அன்பை விதைப்போம்!  

**மனம் – ஒரு நொடியில் நொறுங்கும் கண்ணாடி**  

மனித உறவுகளில் மிகவும் விலைமதிப்பற்றது என்ன? **நம்பிக்கை**.  

மிகவும் ஆபத்தானது என்ன? **சொல்**.  

ஏன்? **மனம் கண்ணாடி போன்றது**.  

1. **கண்ணாடியின் இயல்பு = மனதின் இயல்பு**  

- ஒரு கண்ணாடியை நாம் **மென்மையாக** வைத்தால், அது நீண்ட காலம் பளபளக்கும்.  

- ஆனால் **ஒரு கல்லால் அடித்தால்**, உடனே விரிசல்.  

- **தொடர்ந்து அடித்தால்**, நொறுங்கி, சில்லுகளாகி, **மீண்டும் ஒன்றாக இணையாது**.  

**மனமும் அப்படித்தான்.**  

- ஒரு **கடுமையான வார்த்தை** → மனதில் ஒரு சிறு புண்.  

- **தொடர்ந்து காயப்படுத்தும் சொற்கள்** → முழுமையான முறிவு.  

- பிறகு **"மன்னிக்கணும்"** என்றாலும், அந்த நம்பிக்கை **முன்போல் ஒருபோதும் வராது**.  

 2. **வார்த்தைகள் – கல்லா? பூவா?**  

நாம் பேசும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் **இரண்டு விளைவுகளை கொண்டது**:  

- **பூவைத் தூவினால்** → மணம் பரவும் (மகிழ்ச்சி, நம்பிக்கை, அமைதி).  

- **கல்லை எறிந்தால்** → காயம் (வலி, கோபம், மனமுறிவு).  

**உதாரணம்:**  

- **"நீ எப்போதும் தவறு செய்கிறாய்!"** → இது ஒரு **கல்**.  

- **"அடுத்த முறை கவனமாக இரு"** → இது ஒரு **பூ**.  

**இரண்டும் ஒரே கருத்தைச் சொல்கின்றன. ஆனால் விளைவு முற்றிலும் வேறு!**  

3. **உறவுகளில் கண்ணாடியைக் காப்போம்!**  

- **கோபத்தில் பேசுவதை தாமதப்படுத்துங்கள்** → 10 நிமிடம் காத்திருந்து பேசினால், கல்லை எறியாமல் இருக்கலாம்.  

- **மன்னிப்பு கேட்பது நல்லது, ஆனால் காயத்தை முழுமையாக ஆற்றாது** → அதனால், **முதலிலேயே காயப்படுத்தாமல் இருப்பதே சிறந்தது**.  

- **மனதை கண்ணாடியாக நினைத்து பேசுங்கள்** → "இந்த வார்த்தை அவர் மனதில் எப்படி பதியும்?" என்று யோசியுங்கள்.  

முடிவுரை: சொல்லின் சக்தியை உணர்வோம்!**  

மனித உறவுகள் என்பது **நொடியில் உருவாகும் நம்பிக்கை, ஆனால் ஒரு வார்த்தையில் நொறுங்கும் கண்ணாடி**.  

- **கல்லை விட, பூவைத் தூவுங்கள்.**  

- **காயப்படுத்துவதை விட, புரிந்துகொள்வதை முயற்சியுங்கள்.**  

- **உறவுகளை நொறுக்காமல், பாதுகாப்பதே மனிதத்தன்மை!**  

"வாய்ச்சொல்லும் வாள்சொல்லும் ஒன்றே –  

ஒன்று காயப்படுத்தும், ஒன்று கொன்று விடும்!"*  

இந்த சிந்தனையோடு, **இனிய சொற்களால் உலகை அழகுபடுத்துவோம்!**