காஸாவின் துயரம்: ஒரு மனிதாபிமான அழைப்பு

 காஸா மக்களின் துயரத்தின் , துன்பத்தைம் பார்க்கும்போதும் கண்களிருந்து கண்ணீர் கொட்டுகிறது. குழந்தைகளின் பசி , தாகம் அழும் குரல் கேட்கும்போது மனம் துடிதுடிக்கிது . 

நமக்கு  நம் குடும்பத்துக்கு இந்த நிலை வந்தால் எப்படி நாம் உணர்வோமோ அதுபோல இந்த மக்களின் துயரம் கண்டு மனசு வலியாக துடிக்கிறது.

இன்று நாம் சின்ன சின்ன கஷ்ட்டத்துக்கு எல்லாம் பொறுமை இழந்து 'எனக்கு ஏன் இந்த நிலை என்று அல்லாஹ்விடம் பொலம்புகிறோம் !  

சிலர் பணத்தின் மதிப்பு தெரியாமல் , பணத்தை பெருமைக்காக செலவு செய்யும் சில முஸ்லிம்கள் இருக்கிறார்கள். 

*காஸாவின் துயரம்: ஒரு மனிதாபிமான அழைப்பு**  

கண்களால் பார்க்க முடியாத துயரம், காதுகளால் கேட்க முடியாத அழுகைகள், ஆனால் இன்று காஸாவின் மக்கள் அனுபவிக்கும் வேதனைகள் உலகம் முழுவதும் உள்ள மனிதர்களின் இருதயங்களை உலுக்குகின்றன. பசியால் வாடும் குழந்தைகள், தாகத்தால் வீழும் பெண்கள், துணையற்று அழும் முதியோர் – இந்தக் காட்சிகள் நம்மை மனிதாபிமானத்தின் உச்சத்தில் நிற்க வைக்கின்றன.  

நம்மைப் போன்றவர்களின் வேதனை**  

நம்மில் ஒருவருக்கு ஒரு நாள் உணவு கிடைக்கவில்லை என்றால், ஒரு இரவு தூக்கம் கெட்டால், ஒரு குடிநீர் துளி கிடைக்காத தாகத்தை உணர்ந்தால் – அந்த வேதனை எப்படி இருக்கும்? காஸாவின் மக்கள் அந்த நிலையை வாரங்களாக, மாதங்களாக அனுபவித்து வருகிறார்கள். அவர்களின் துயரத்தை நாம் நமது இதயத்தால் உணர முயற்சிக்க வேண்டும்.  

"எவரும் விரும்பியதை அனுபவிக்காமலும், விரும்பாததை அனுபவிக்காமலும் இருக்க மாட்டார்கள்."** (புகாரி 5641)  

இந்த ஹதீஸ் நமக்கு ஒரு பெரிய பாடத்தைக் கற்றுத் தருகிறது. நாம் சின்ன சின்ன சிக்கல்களில் பொறுமை இழந்து, "எனக்கு ஏன் இந்த நிலை?" என்று அல்லாஹ்விடம் புலம்புகிறோம். ஆனால் உண்மையான சோதனை என்பது என்னவென்றால், நாம் எவ்வளவு கஷ்டத்தில் இருந்தாலும், நம் ஈமானைப் பராமரிக்க முடியுமா என்பதுதான்.  

பணத்தின் மதிப்பும் முஸ்லிம்களின் பொறுப்பும்**  

இன்று சில முஸ்லிம்கள் பணத்தை வீணாக்குகிறார்கள். பெருமைக்காக, ஆடம்பரத்திற்காக, சமூகத்தில் தன்னை உயர்த்திக் காட்டுவதற்காக ஆயிரக்கணக்கான ரூபாய்களை வீண் செலவுகளில் சிதறுகிறார்கள். ஆனால் அதே நேரத்தில், உலகின் மற்றொரு மூலையில், ஒரு குழந்தை ஒரு ரொட்டித் துண்டுக்காக அழுகிறது.  

  

நாம் செலவழிக்கும் ஒவ்வொரு ரூபாயும் நம்மிடம் ஒரு அமானத் (உரிமை). அது நம் சொந்தமானது அல்ல, அல்லாஹ்வின் கொடை. அதை எப்படி பயன்படுத்துகிறோம் என்பதற்கு நாம் பதில் சொல்ல வேண்டியிருக்கும்.  

நாம் என்ன செய்யலாம்?**  

1. **தொழுகை மூலம் துணை நிற்கவும்:**  

   காஸாவின் மக்களுக்காக துஹாஜ்ஜுத் தெள்லத்தில் கண்ணீர் சிந்தி பிரார்த்தியுங்கள்.  

2. **தர்மம் செய்யவும்:**  

   சிறிய தொகையாக இருந்தாலும், நியாயமான தர்ம அமைப்புகள் மூலம் உதவி அனுப்புங்கள்.  

3. **ஆடம்பரத்தை தவிர்க்கவும்:**  

   விருந்துகள், விழாக்கள், திருமணங்களில் வீண் செலவுகளைக் குறைத்து, அந்தப் பணத்தை தர்மத்திற்கு ஒதுக்குங்கள்.  

4. **விழிப்புணர்வு பரப்பவும்:**  

   சமூக ஊடகங்கள் மூலம் காஸாவின் நிலையைப் பற்றி பேசுங்கள். உலகம் கண் திறக்கும் வரை நாம் மௌனமாக இருக்க முடியாது.  

முடிவுரை**  

காஸாவின் துயரம் நமது துயரம். அவர்களின் அழுகை நமது அழுகை. நாம் மனிதாபிமானத்துடன் நடந்து கொள்ளாவிட்டால், நமது ஈமான் முழுமையானதல்ல.  

> **"உங்களில் எவரும் (முழுமையாக) ஈமான் கொள்ளமாட்டார், தான் விரும்புவதைத் தன் சகோதரனும் விரும்பும் வரை."** (புகாரி 13)  

இந்த அழைப்பு நம் மனசாட்சியைத் தொட வேண்டும். நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு சிறிய உதவியும், ஒரு ஜீவனைக் காப்பாற்றும். அல்லாஹ் நம்மைப் பரீட்சிக்கிறான் – நாம் என்ன பதில் சொல்கிறோம்?