இவ்வுலக வாழ்க்கையின் கவர்ச்சியை நோக்கி உமது கண்களை நீட்டாதீர்!

 

(முஹம்மதே!) சோதிப்பதற்காக அவர்களில் சிலருக்கு நாம் வழங்கிய இவ்வுலக வாழ்க்கையின் கவர்ச்சியை நோக்கி உமது கண்களை நீட்டாதீர்! உமது இறைவனின் செல்வம் சிறந்ததும், நிலையானதுமாகும்.

(திருக்குர்ஆன் 20:131)

விளக்கம்: இந்த வசனம்நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அறிவுரை கூறுகிறது. சில குஃப்ர்காரர்கள் உலகச் செல்வங்களைப் பெற்றிருந்தனர். அதைக் கண்டு நபி (ஸல்) அவர்கள் மனக்குறையடையாமல் இருக்க, அல்லது மற்ற முஃமின்கள் அச்செல்வத்தைப் பார்த்து ஈர்ப்படையாமல் இருக்க இந்த அறிவுரை அருளப்பட்டது. உலக வாழ்க்கையின் செல்வம் மிகக் குறைவானது மற்றும் அழியக்கூடியது. மறுமையின் நிலையான இன்பங்களும், அல்லாஹ்வின் அனுகிரகங்களுமே மிகவும் சிறந்தவை மற்றும் நிலைத்திருக்கக்கூடியவை.

கற்றுக்கொள்ளும் பாடங்கள்.

· உலக வாழ்க்கையின் கவர்ச்சிகளில் மனதைப் பறிகொடுக்கக்கூடாது.

· அல்லாஹ்வின் வாக்குறுதிகள் மற்றும் மறுமையின் நிரந்தர இன்பங்களில் நம்பிக்கை வைத்திருக்க வேண்டும்.

· அல்லாஹ் கொடுக்கும் ரிஸ்கியில் (உணவு/வாழ்வாதாரம்) மனநிறைவோடு இருக்க வேண்டும்.

நிச்சயமாக. குர்ஆனின் ஆழமான வசனமான சூரா தாஹா (20:131) ஆய்வு செய்வோம். இதை அதன் முக்கிய அம்சங்கள், சூழல் மற்றும் பாடங்களாகப் பிரித்து விளக்குவோம்.

1. அரபு மொழியில் வசனம் மற்றும் எழுத்துப்பெயர்ப்பு (Transliteration)

அரபு மொழி:

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ

2. சொல்-சொல்லாக விளக்கம்

· وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ (வலா தமுத்தன்னா 'அய்னைக்க): "உன் கண்களை நீட்டாதே..." அல்லது "உன் பார்வையை நீட்டாதே..."

  · தமுத்தன்னா: இந்த வினைச்சொல் வடிவம் ஒரு வலுவான தடையைக் குறிக்கிறது: "ஒருபோதும் நீட்டாதே..."

  · 'அய்னைக்க: "உன் இரு கண்கள்." இது ஆசை, ஏக்கம் மற்றும் பொறாமை ஆகியவற்றின் அடையாளம். அதாவது, உண்மையில் பார்ப்பது மட்டுமல்ல, ஆசையோடும் பொறாமையோடும் பார்ப்பது.

· إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ (இலா மா மத்தஅன்னா பிஹீ அஸ்வாஜம் மின்ஹும்): "...அவர்களில் சில வகையினருக்கு நாம் அனுபவிக்கத் தந்துள்ளவற்றை நோக்கி..."

  · மத்தஅன்னா: "நாம் இன்பம் அனுபவிக்க வைத்தோம்," இது ஒரு தற்காலிக வழங்கல், நிரந்தர உடைமை அல்ல என்பதைக் குறிக்கிறது.

  · அஸ்வாஜம்: "இணைகள்" அல்லது "வகைகள்," இங்கு இறைமறுப்பாளர்களில் பல்வேறு குழுக்கள் அல்லது வகையான மக்களைக் குறிக்கிறது.

· زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا (ஜஹ்ரத்துல் ஹயாத்தித் துன்யா): "...இவ்வுலக வாழ்க்கையின் கவர்ச்சியை (மலரை)..."

  · ஜஹ்ரத்: இதுவே முக்கிய சொல். இதற்கு "மலர்", "வனப்பு", "கவர்ச்சி" அல்லது "மினுக்கம்" என்று பொருள். ஒரு மலர் அழகாக இருக்கும் ஆனால் விரைவில் வாடிவிடும். இது உலகியல் செல்வம், அதிகாரம் மற்றும் அழகை சரியாக விவரிக்கிறது - இது கவர்ச்சிகரமானது ஆனால் முற்றிலும் குறுகியகாலமானது.

· لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ (லிநஃதினஹும் ஃபீஹி): "...அவர்களை அதில் சோதிக்கும் பொருட்டே."

  · இறைமறுப்பாளர்களுக்கு இத்தகைய தற்காலிக செல்வத்தை அல்லாஹ் வழங்குவதற்கு இதுவே காரணம். இது ஒரு சோதனை (ஃபித்னா):

    · அவர்களுக்கான சோதனை: அவர்கள் இறுமாப்படைவார்களா, உண்மையை மறுப்பார்களா மற்றும் தீமை செய்ய தங்கள் செல்வத்தைப் பயன்படுத்துவார்களா?

    · நம்பிக்கையாளர்களுக்கான சோதனை: இந்த காட்சியால் ஏமாற்றமடைவார்களா? அல்லாஹ்வின் ஞானம் மற்றும் நீதியைப் பற்றி சந்தேகிப்பார்களா? இறைமறுப்பாளர்களைப் பொறாமைப்படுவார்களா?

· وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (வ ரிஸ்கு ரப்பிக்கா கைருன் வ அப்கா): "...உன் இறைவனின் வழங்கல் மிகச் சிறந்ததும், நிலைத்து நிற்பதுமாகும்."

  · ரிஸ்கு ரப்பிக்கா: "உன் இறைவனின் வழங்கல்." இது இரண்டையும் குறிக்கிறது:

    · ஆன்மீக வழங்கல்: நம்பிக்கை, மனநிறைவு, இதய அமைதி, அல்லாஹ்வின் திருப்தி மற்றும் மறுமையின் பரிசுகள் (சொர்க்கம்).

    · அனுமதிக்கப்பட்ட (ஹலால்) உலகீக வழங்கல்: அல்லாஹ் வழங்கும் நல்லாசீர்வாதம் பெற்ற, நிலையான மற்றும் அனுமதிக்கப்பட்ட உணவு/வாழ்வாதாரம்.

  · கைரு�ன்: "சிறந்தது" - தரம், தன்மை மற்றும் மூலத்தில் உயர்ந்தது. இது தூய்மையானது, நல்லாசீர்வாதம் பெற்றது மற்றும் நேர்மையுடன் பெறப்பட்டது.

  · வ அப்கா: "மேலும் நிலைத்து நிற்பது" - இது நித்தியமானது மற்றும் நிரந்தரமானது, இந்த உலகின் குறுகிய "மலருக்கு" மாறாக. மறுமையின் பரிசுகளுக்கு முடிவே இல்லை.

---

3. அருளப்பெறும் சூழல் (அஸ்பாபுல் நுசூல்)

இந்த வசனம் மக்காவில் முதல் முஸ்லிம்கள் கடுமையாக துன்புறுத்தப்பட்ட காலத்தில் அருளப்பட்டது. நபி முஹம்மது (ஸல்) மற்றும் அவரின் தோழர்கள் ஏழைகளாக, பலவீனமாக மற்றும் சமூக புறக்கணிப்புக்கு உள்ளாகியிருந்தனர். இதற்கு மாறாக, குரைஷ் குலத் தலைவர்கள் (அபூஜஹல், வாலித் இப்னு முகீரா போன்றவர்கள்) மிகப்பெரிய செல்வம், அதிகாரம் மற்றும் செல்வாக்கால் நிரம்பியிருந்தனர்.

தங்கள் நிலையைப் பயன்படுத்தி நபி (ஸல்) அவர்களைப் பார்த்து, "நீங்கள் உண்மையில் அவனது தூதராக இருந்தால், உங்களை ஏழ்மை மற்றும் சிரமத்தில் உங்கள் கடவுள் எப்படி விட்டுவிடுவான்?" என்று கேலி செய்தனர். இந்த நிலைமை சில முஸ்லிம்களுக்கு பலவீனமான உணர்வையும் சந்தேகத்தையும் ஏற்படுத்தியது. நபி (ஸல்) மற்றும் நம்பிக்கையாளர்களை ஆறுதல்படுத்தவும், முழு விவரத்தையும் மீண்டும் விவரித்து உலகியல் செல்வத்தின் உண்மையான தன்மையை வெளிப்படுத்தவும் இந்த வசனம் அருளப்பட்டது.

---

4. முக்கியமான பாடங்கள் மற்றும் கருத்துக்கள்

1. உலக வாழ்க்கையின் உண்மை: இவ்வுலக வாழ்க்கை என்பது இன்பத்திற்கான இடமல்ல, rather ஒரு சோதனைக்களம் என்று இந்த வசனம் வரையறுக்கிறது. தவறு செய்பவர்களின் செழிப்பு அல்லாஹ் அவர்களை நேசிப்பதற்கான அடையாளம் அல்ல; அது ஒரு பொறி மற்றும் அவர்களின் தண்டனை வரை தாமதம் மட்டுமே.

2. பொறாமை (ஹசத்) தடை: இறைமறுப்பாளர்களின் தற்காலிக ஆடம்பரத்தை நம்பிக்கையாளர்கள் ஆசையோடும் பொறாமையோடும் பார்க்கக் கூடாது என்று கட்டளையிடப்படுகிறார்கள். இந்த "கண் நீட்டுதல்" வெறுப்பு, அதிருப்தி மற்றும் நம்பிக்கையில் பலவீனத்திற்கு வழிவகுக்கிறது.

3. இறை ஞானம் மற்றும் நீதி: அல்லாஹ்வின் முறை இந்த குறுகிய வாழ்க்கையில் மட்டுப்படுத்தப்படவில்லை. இறுதித் தீர்ப்பும் உண்மையான பிரதிபலிப்பும் மறுமையில் இருக்கும். அநீதியாகத் தோன்றுவது, உண்மையில் நாம் முழுமையாக புரிந்து கொள்ளாத ஒரு பெரிய, ஞானமான திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும்.

4. மனப்பான்மை மாற்றம்: அளவை விட தரத்தையும், நிலையற்றதை விட நித்தியத்தையும் மதிப்பிட நம்பிக்கையாளர் கற்றுக்கொள்கிறார். அல்லாஹ்வின் திருப்தியுடன் கூடிய சிறிய அளவிலான ஹலாலம், நல்லாசீர்வாதம் பெற்ற வாழ்வாதாரம், தண்டனைக்கு வழிவகுக்கும் மிகப்பெரிய அளவிலான அனுமதிக்கப்படாத, கவர்ச்சிகரமான செல்வத்தை விட மிகச் சிறந்தது.

5. மனநிறைவு (கனாஆ) மற்றும் அல்லாஹ்வின் மீது நம்பிக்கை (தவக்குல்): நம்பிக்கையாளர் அல்லாஹ்வின் வாக்குறுதியில் அமைதியையும் மனநிறைவையும் காண்கிறார். அவர்களின் உலகீக மற்றும் நித்திய நலனுக்கு அல்லாஹ்வின் வழங்கல் (ரிஸ்க்) சிறந்தது மற்றும் பொருத்தமானது என்று நம்புகிறார்கள்.

6. எல்லாக் காலத்திற்கும் ஒரு செய்தி: இது வெறும் வரலாற்றுப் பாடம் மட்டுமல்ல. பாவம், ஊழல் மற்றும் இறைமறுப்பில் ஈடுபடும் மக்கள் வெளிப்படையாக "வெற்றி பெறுவதாக" தோன்றும் எந்த நேரத்திலும் இது பொருந்தும். வெளிப்புறத் தோற்றத்தால் ஏமாறக்கூடாது என்றும், இறுதி, நித்தியமான இலக்கில் கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்றும் இந்த வசனம் நினைவூட்டுகிறது.

முடிவு

சூரா தாஹா, 131 ஆம் வசனம், பொறாமை மற்றும் புறஉலக பற்றுக்கு ஒரு சக்திவாய்ந்த ஆன்மீக மருந்தாகும். உலகத்தைக் காண ஒரு இறை ஞானத்தை வழங்குகிறது, செல்வம், வெற்றி மற்றும் சோதனை பற்றிய நமது புரிதலை மீண்டும் வரையறுக்கிறது. உள் அமைதி, பொறுமை மற்றும் அல்லாஹ்விடமிருந்து வரும் நித்தியமான, உயர்ந்த மற்றும் நிலையான பரிசுகளில் உறுதியான கவனத்திற்கு அழைக்கிறது.