அல்லாஹ்வுக்குப் பிரியமான முறையில் எவ்வாறு பேசுவது?

 

நாம் பேசும் விதம் மற்றும் கவனக்குறைவான வார்த்தைகளின் ஆபத்துகள் குறித்து  பல நேரங்களில், நம்மை அறியாமலேயே, நமது பேச்சு மரியாதையின் எல்லைகளைத் தாண்டிச் சென்று, அல்லாஹ்வை அவமதிப்பதாக கூட இருக்கலாம்.  இதுபோன்ற தவறுகளை எவ்வாறு தவிர்ப்பது, நம் நாவை ஏன் நாம் பாதுகாக்க வேண்டும், அல்லாஹ்வுக்குப் பிரியமான முறையில் எவ்வாறு பேசுவது என்பதை அழகான முறையில் விளக்கம் .

நிச்சயமாக, இது மிகவும் முக்கியமான மற்றும் உணர்திறன் மிக்க தலைப்பு. இறைவனை விரும்பும் ஒவ்வொரு முஸ்லிமின் இதயத்தையும் தொடக்கூடிய பிரச்சினை இதுவாகும். நீங்கள் கேட்டிருக்கும் விஷயத்தை, குர்ஆன் மற்றும் ஹதீஸின் வழிகாட்டுதல்களுடன் அழகாக விளக்க முயற்சிப்போம்.

நாவைப் பாதுகாப்பதின் முக்கியத்துவம் (Hifdh al-Lisan)

இஸ்லாம் நமது நாவுக்கு மிக அதிக முக்கியத்துவத்தைக் கொடுத்துள்ளது. ஒரு மனிதனின் நல் நிலை மற்றும் தீ நிலை இரண்டும் பெரும்பாலும் அவனது நாவைப் பொறுத்தே அமைகிறது.

"மனிதன் கூறும் எந்தவொரு சொல்லுக்காகவும், (அவன் பக்கத்தில்) கண்காணிக்கும், பதிவுசெய்யும் (இரு) தூதர்கள் (கிராமன்-காதிபீன்) தயாராக இருக்கிறார்கள்." (குர்ஆன் 50:18)

"நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சுங்கள். சரியான, நேர்மையான வார்த்தைகளைப் பேசுங்கள்." (குர்ஆன் 33:70)

"ஒருவர் தனது இஸ்லாத்தின் நல்ல நிலையில் இருக்க விரும்பினால், தான் பேசுவதைக் கட்டுப்படுத்திக் கொள்ளட்டும்." (ஹதீஸ், இப்னு மாஜா)

இந்த அடிப்படையிலேயே, நம் பேச்சு எப்போதும் ஹலால் (அனுமதிக்கப்பட்ட) ஆகவும், மரியாதையாகவும், உண்மையாகவும், பயனுள்ளதாகவும் இருக்க வேண்டும் என இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது.

காலத்தை ஏசுதல் அல்லது இயற்கை நிகழ்வுகளில் குறை கூறுதல்: ஒரு ஆழமான விளக்கம்

நீங்கள் குறிப்பிட்டுள்ளது போல், "காலம் கெட்டது", "மழை எதற்கு?", "வெயில் ஏன் இப்படி?" என்று சொல்லும் பழக்கம் பலரிடம் உள்ளது. இதன் பின்னுள்ள தவறு என்ன?

1. இது ஒரு வகை குறைசொல்லல் (Nauzubillah):

மழை, வெயில், காற்று அனைத்தும் அல்லாஹ்வின் அனுமதி மற்றும் ஆணையின் பேரில்தான் நடக்கின்றன. அவற்றை ஏசுவது, உண்மையில் அந்த நிகழ்வுகளை உருவாக்குபவரை நேரடியாக ஏசுவதற்கு சமமாகும். நாம் சொல்கிறோம், "இந்த வெயில் கொடூரமானது", ஆனால் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

"எங்கள் இறைவா! எங்களுக்கு தொலைதூர பயணங்களை ஏற்படுத்துவாயாக!" என்று கூறி தமக்குத் தாமே தீங்கிழைத்தனர். அவர்களைப் பழங்கதைகளாக்கினோம். அவர்களை உருக்குலைத்தோம். பொறுமையும், நன்றியுணர்வும் உள்ள ஒவ்வொருவருக்கும் இதில் பல சான்றுகள் உள்ளன.

[அல்குர்ஆன் 34:19]

வெயில், மழை அனைத்தும் அவனது ஞாபகார்த்தமான சோதனைகள் அல்லது அருட்கொடைகளாகும்.

2. நன்மை தீமைகளை நாம் முழுமையாக அறியோம்:

ஒரு விவசாயிக்கு மழை பிரம்மாண்டமான அருட்கொடை. ஒரு நோயைக் குணப்படுத்த சூரிய ஒளி தேவை. கடும் காற்று சூழ்நிலையை சீரமைக்கிறது. நமக்கு ஒரு சிறிய சிரமத்தை ஏற்படுத்தும் ஒன்று, பெரும் பலனைப் பெற்றுத் தரக்கூடியது. நாம் அல்லாஹ்வின் ஞானத்தை விட அறிவுள்ளவர்களாக இருப்பதுபோல் குறை சொல்வது தகுதியற்றது.

3. இது நன்றி கெட்ட செயல் (Kufr al-Ni'mah):

அல்லாஹ் நமக்கு அளித்த எண்ணற்ற நற்பெரும் கொடைகளில் காலநிலையும் ஒன்று. அதையே குறை சொல்வது, அந்த நன்மையை மறுத்தல் அல்லது அதன் மதிப்பைக் குறைத்து மதிப்பிடுவதாகும்.

அல்லாஹ்வுக்கு பிரியமான முறையில் பேசுவது எப்படி?

1. நன்றியுணர்வுடன் பேசுங்கள் (Shukr):

· மழை பெய்தால்: "அல்லாஹும்மா, இது நமக்கு நன்மை பயக்கக்கூடிய மழையாக அமையட்டும். ஆமீன்." அல்லது "இது அல்லாஹ்வின் ரஹ்மத் (கருணை)" என்று சொல்லலாம்.

· வெயில் காயினால்: "சுப்ஹானல்லாஹ்! சூரியன் நமக்கு வெப்பம் மற்றும் ஒளியைத் தருகிறது." என்று நினைத்துப் பாருங்கள்.

· உணவு/நீர் கிடைத்தால்: "அல்-ஹம்து லில்லாஹ்" (அல்லாஹ்வுக்கே எல்லாப் பாராட்டுகளும்) என்று சொல்லுங்கள்.

2. பொறுமையை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள் (Sabr):

ஒரு சிரமம் வந்தால், அதை ஏசுவதற்குப் பதிலாக, "இன்னா லில்லாஹ் வ இன்னா இலைஹி ராஜிஊன்" (நிச்சயமாக நாம் அல்லாஹ்வுக்கே சொந்தப்படுவோம், மேலும் நிச்சயமாக நாம் அவனிடமே திரும்பிச் செல்பவர்கள்) என்று சொல்லிப் பொறுமை காட்டுங்கள். இது பெரும் நன்மையைத் தரும்.

3. பிரார்த்தனை செய்யுங்கள் (Dua):

ஒன்று பிடிக்கவில்லை என்றால், அதை மாற்ற அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தியுங்கள். "அல்லாஹும்மா, இந்த வெயிலை நமக்கு எளிதாக்கிவைப்பாயாக" என்று பிரார்த்தனை செய்வது, "என்ன வெயில்!" என்று சொல்வதை விட ஆயிரம் மடங்கு சிறந்தது.

4. மௌனம் காப்பது:

நன்மை தரும் வார்த்தைகள் தெரியவில்லை என்றால், மௌனமாக இருப்பதே சுன்னத். தீமை தரக்கூடிய வார்த்தைகளைச் சொல்வதை விட மௌனம் சிறந்தது.

"யார் அல்லாஹ்விலும் இறுதி நாளிலும் நம்பிக்கை கொள்கிறாரோ, அவர் நன்மை தரும் வார்த்தைகளைப் பேசட்டும் அல்லது மௌனமாக இருப்பாராக." (ஸஹீஹ் அல்-புகாரி)

முடிவுரை

நம்முடைய  நாவு ஒரு சிறிய தசை. ஆனால் அது செய்யும் தீமை மிகப் பெரியது. அது சொர்க்கத்திற்கும் நரகத்திற்கும் இடையே உள்ள வாசல். நாம் பேசும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் நமக்கு ஸவாப் (நன்மை) அல்லது இத்ம் (பாவம்) ஆகியவற்றைத் திரட்டிக் கொண்டே இருக்கிறது.

காலத்தை ஏசுவது போன்ற சாதாரணமாகத் தோன்றும் பழக்கங்களும், நமது நம்பிக்கையில் உள்ள சிறு ஓட்டைகளாகும். இந்த ஓட்டைகளை தஸ்பிஹ் (சுப்ஹானல்லாஹ், அல்-ஹம்து லில்லாஹ், அல்லாஹு அக்பர்), நன்றி மற்றும் பொறுமை ஆகியவற்றின் மூலம் அடைத்து, நம் பேச்சை அல்லாஹ்வின் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப அலங்கரிக்க முயற்சிப்போம்.

அல்லாஹ் நமக்கு  நன்மை தரக்கூடிய வார்த்தைகளைப் பேசும் ஞானத்தையும், தீமை தரக்கூடிய வார்த்தைகளிலிருந்து விலகியிருக்கும் வலுவையும் அளிப்பானாக. ஆமீன்.