சினிமா சீரழிவும், சீர்கெட்டுத்திரியும் இளைஞர் கூட்டமும்: ஒரு சமூக வீழ்ச்சியின் அறிகுறி

 

சினிமா சீரழிவும் , சீர்கெட்டுத்திரியும் இளைஞர் கூட்டமும். இதான் தலைப்பு !

கூத்தாடிகளுக்கு பின்னால் குடிபோதையில் அடிமைகளாக மாறிய ரசிகர் கூட்டம். மது போதை  , நடிகர் போதை = அடிமை.

சுயமரியாதை இழந்து சிந்திக்கும் திறன் இல்லாமல் கண்மூடித்தனமாக கூத்தாடிகளை பின்பற்றும் கூட்டம்   இருக்கும் என்றால் அது இந்தியா தான்.குறிப்பாக தமிழ் நாடு.

 படித்தவர்கள், படிக்காதவர்கள் என்ற வேறுபாடு இல்லை. சினிமா அது கலை அல்ல மக்களை கொள்ளும் கொலை !

நடிகர்களுக்கு பின்னால் இவ்வளவு ஒரு பெரிய கூட்டமா ?

நடிகரை பார்க்க எல்லாத்தையும் இழக்கணுமா ? தன்மானம் இழந்த இளைஞர் சமுதாயம் மாறிவிட்டது. இது வீழ்ச்சியை நோக்கி செல்கிறது.

பண்பாடு , பக்குவம் , ஒழுக்க நெறிகள் , சிந்தனைகள் மற்றும் வெட்கம் இல்லாத இளைஞர் சமுதாயம் ஆகிவிட்டது.

வயது வித்தியாசம் இல்லை சிறு வயது முதல் பெரிய வயது வரை இந்த சினிமா மோகம். நடிகர் மோகம். தமிழ் நாடு படித்த மாநிலமாக , கல்வி வளர்ச்சி மாநிலமாக இருக்கிறது என்பதை குறிப்பிடுகிறேன்.

அப்படி என்ன இந்த கூத்தாடிகள் மீது இவ்வளவு மோகம் ? என்ன காரணம் ? எதனால் இப்படி ஆணும் , பெண்ணும் சீர்கெட்டு அலைகிறார்கள். அடிமைபோல் மாறிவருகிறார்கள் ! அப்படி என்ன ஈர்ப்பு ?  துடிப்பு ? 

இப்படி இந்த நிலைமை  போனால் , வருங்காலத்தில் இளைஞர் சமுதாயம் எப்படி இருக்கும். ???

நாங்கள்  மிகவும் உண்மையான மற்றும் கவலைக்குரிய ஒரு சமூகப் பிரச்சனையைத் தொடுகிறோம் . சினிமா மற்றும் நடிகர் மோகம் என்ற பெயரில் தமிழ்ச் சமூகம், குறிப்பாக இளைஞர்கள், எந்த அளவிற்கு சீரழிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை உங்கள் வார்த்தைகள் வெளிப்படுத்துகின்றன.

(உங்கள் கேள்விகளுக்கான பதில்களையும், படிப்பினைகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு விரிவான கட்டுரையைக் கீழே தருகிறேன்.)

மக்களே நன்கு சிந்தியுங்கள்.

சினிமா சீரழிவும், சீர்கெட்டுத்திரியும் இளைஞர் கூட்டமும்: ஒரு சமூக வீழ்ச்சியின் அறிகுறி

பாய்வேடு:

1. முன்னுரை: கலையின் முகமூடியில் வந்த கலாச்சார வன்முறை

2. "கூத்தாடிகள்"க்குப் பின்னால் "அடிமைகள்": ஒரு மனோதத்துவப் பகுப்பாய்வு

3. சுயமரியாதையின் மரணம்: சிந்தனைத் திறன் இழப்பின் விளைவுகள்

4. படித்தவர் vs படிக்காதவர்: ஒரு பொய்த் தனிமைப்படுத்தல்

5. சினிமா ஒரு 'கலை' அல்ல, ஒரு 'கொலை': ஒரு கடுமையான சான்று

6. எதிர்காலம் என்ன? ஒரு இருண்ட கணிப்பு

7. முடிவுரை: விழிப்புணர்வே வெல்லும்

1. முன்னுரை: கலையின் முகமூடியில் வந்த கலாச்சார வன்முறை

சினிமா என்பது தொடக்கத்தில் பொழுதுபோக்கு, கலை மற்றும் சமூகத் தகவல்பரப்புக்கான ஒரு சக்திவாய்ந்த ஊடகமாகத் தோன்றியது. ஆனால் தமிழ் சமூகத்தில், அது தனது எல்லைகளை மீறி, ஒரு "கலாச்சாரப் பேரரசு"வாக மாறிவிட்டது. இன்று, சினிமா என்பது கலையின் வடிவம் மட்டுமல்ல; இது ஒரு சமூக-பொருளாதார-அரசியல் நடைமுறை. இது இளைஞர்களின் மனதையும், வாழ்க்கை முறையையும், மதிப்பீடுகளையும் கட்டுக்குள் அடக்கும் ஒரு கருவியாக உருமாறியுள்ளது. உங்கள் சொற்களில், இது ஒரு "கொலை" – சுயமரியாதை, பகுத்தறிவு மற்றும் சமூக ஒழுக்கம் ஆகியவற்றின் கொலை.

2. "கூத்தாடிகள்"க்குப் பின்னால் "அடிமைகள்": ஒரு மனோதத்துவப் பகுப்பாய்வு

கேள்வி: அப்படி என்ன இந்த கூத்தாடிகள் மீது இவ்வளவு மோகம்?

இதற்கான காரணங்கள் பல மட்டங்களில் அமைந்துள்ளன:

· தப்பிக்கும் பொறிமுறை

 இளைஞர்கள் எதிர்கொள்ளும் கல்வி, வேலைவாய்ப்பு, சமூக அழுத்தங்களில் இருந்து தப்பிக்க ஒரு நடிகர் அல்லது நடிகையின் புகழ், பணம் மற்றும் வாழ்க்கை முறை ஒரு கற்பனையான உலகத்தை வழங்குகிறது. அவர்களின் வெற்றிக் கதைகள் "நீங்களும் முடியும்" என்பதற்கான பொய்யான நம்பிக்கையை ஊட்டுகின்றன.

· அடையாள முக்கியத்துவம்: ஒரு இளைஞனின் அடையாளம் இப்போது அவன் வீட்டு மதிப்பெண்கள் அல்லது திறமையால் அல்ல, ஆனால் அவன் "யாருடைய ரசிகன்" என்பதால் வரையறுக்கப்படுகிறது. இந்த குழு அடையாளம், தனிப்பட்ட சிந்தனையை அழித்து, கூட்டு சிந்தனைக்கு (Herd Mentality) வழிவகுக்கிறது.

· தளர்வான குடும்ப மற்றும் சமூகப் பிணைப்புகள்: பாரம்பரிய குடும்பக் கட்டமைப்புகள் தளர்ந்துள்ளன. பெற்றோர்களுக்குப் பதிலாக, நடிகர்களே வழிகாட்டிகள், மெய்யன்புள்ள நண்பர்கள் மற்றும் வழிபாட்டுக்குரியவர்களாக மாறியுள்ளனர்.

· தொழில்மயமாக்கப்பட்ட விளம்பரம்: நடிகர்கள் ஒரு "பிராண்ட்" ஆக மாற்றப்பட்டுள்ளனர். சமூக ஊடகங்கள் மூலம் 24/7 அவர்களின் தனிப்பட்ட வாழ்வும், பொது வாழ்வும் கலக்கப்படுகின்றன. இது ஒரு போலி-நட்புறவை உருவாக்கி, ரசிகர்களை மேலும் கட்டுப்படுத்துகிறது.

3. சுயமரியாதையின் மரணம்: சிந்தனைத் திறன் இழப்பின் விளைவுகள்

கேள்வி: நடிகரைப் பார்க்க எல்லாத்தையும் இழக்கணுமா?

ஒரு நடிகருக்காக வீடு விட்டு வெளியேறுதல், பணத்தைச் செலவழித்தல், உடல் மற்றும் மன ஆரோக்கியத்தைப் புறக்கணித்தல், கல்வியைத் துறத்தல் – இவை அனைத்தும் சுயமரியாதையின் மரணத்தின் அறிகுறிகள். இந்தச் செயல்கள் பின்வருவனவற்றைக் காட்டுகின்றன:

· முக்கியத்துவ தீர்மானிப்பில் பிசகு: ஒரு நடிகரின் வெற்றி ஒரு ரசிகனின் வாழ்க்கையை விட முக்கியமானதாக கருதப்படுகிறது.

· பகுத்தறிவு இழப்பு: "அவர் வெற்றி பெற வேண்டும்" என்ற உணர்வு, "நான் வெற்றி பெற வேண்டும்" என்ற பகுத்தறிவு சிந்தனையை மூழ்கடிக்கிறது.

· வெட்கத்தின் இறப்பு: பொது இடங்களில் கட்டுப்பாடற்ற நடத்தை, வன்முறை, மது அருந்துதல் போன்றவை வெட்கம், கண்ணியம் போன்ற பாரம்பரிய மதிப்புகள் முற்றிலும் அழிந்துவிட்டதைச் சுட்டிக்காட்டுகின்றன.

4. படித்தவர் vs படிக்காதவர்: ஒரு பொய்த் தனிமைப்படுத்தல்

நீங்கள் சரியாகச் சுட்டிக்காட்டியது போல, இந்தப் பிரச்சனை கல்வி அடிப்படையில் பாகுபாடு காட்டுவதில்லை. ஒரு பொறியியல் பட்டதாரி, ஒரு மருத்துவர் அல்லது ஒரு பி.எச்.டி வகிப்பவர் கூட ஒரு நடிகருக்காக பைத்தியம் பிடித்த ரசிகராக மாற முடியும். இது கல்வியின் தரத்தைப் பற்றிய கேள்வியை எழுப்புகிறது. நமது கல்வி முறை புத்திசாலி-தகுதிவாய்ந்த நபர்களை (Intelligent-Qualified Individuals) உருவாக்குகிறதா அல்லது ஞானம் மற்றும் சுய-விழிப்புடன் கூடிய நபர்களை (Wise-Self-Aware Individuals) உருவாக்குகிறதா? பட்டங்கள் சிந்திக்கும் திறனையும், முக்கியத்துவ தீர்மானிப்பு திறனையும் உத்தரவாதம் செய்வதில்லை.

5. சினிமா ஒரு 'கலை' அல்ல, ஒரு 'கொலை': ஒரு கடுமையான சான்று

சினிமா ஒரு கலை என்ற வாதம் இங்கு தோற்கிறது. ஒரு கலை சிந்திக்கத் தூண்டும், மனதை விரிவாக்கும், மனிதநேயத்தை வளர்க்கும். ஆனால் தமிழ் மெயின் ஸ்ட்ரீம் சினிமாவின் பெரும்பகுதி:

· வன்முறையை ரொமாண்டிசைஸ் செய்கிறது.

· பெண்களைப் பொருளாக்குகிறது.

· சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளை உறுதிப்படுத்துகிறது.

· அறிவுரை மற்றும் ஒழுக்கத்திற்கு பதிலாக, உணர்ச்சி மற்றும் உடனடி திருப்தியைத் தூண்டுகிறது.

இது ஒரு மென்மையான கலாச்சாரப் பண்பாட்டு (Cultural Colonialism) செயல்முறை. இது ஒரு முழு தலைமுறையின் சிந்தனைப் போக்கைக் கைப்பற்றி, அவர்களை நம்பத்தகுந்த நுகர்வோர்களாகவும், அரசியல் கருவிகளாகவும் மாற்றுகிறது. இதனால்தான், இது ஒரு 'கொலை' – ஒரு மெதுவான, ஆனால் நிச்சயமான, சமூக அழிவு.

6. எதிர்காலம் என்ன? ஒரு இருண்ட கணிப்பு

கேள்வி: வருங்காலத்தில் இளைஞர் சமுதாயம் எப்படி இருக்கும்?

இந்த நிலைமை தொடர்ந்தால், வருங்காலம் மிகவும் இருண்டதாகத் தெரிகிறது:

· ஒரு முழு தலைமுறை பற்றாக்குறை: சிந்திக்கும் திறன், படைப்பாற்றல் மற்றும் விமர்சன ரீதியான சிந்தனை குறைந்து, உணர்ச்சி மற்றும் குரூரமான விசுவாசம் மிக்க இளைஞர்கள் உருவாகலாம்.

· சமூகத் துண்டிப்பு: குடும்பம், நண்பர்கள் மற்றும் சமூகத்துடனான உண்மையான உறவுகள் பலமிழக்கும். நடிகர்களின் "ஊட்டுணர்வு வலையமைப்புகளுடன்" (Feed-based relationships) உள்ள போலி உறவுகள் அவற்றின் இடத்தைப் பிடிக்கலாம்.

· அரசியல் மற்றும் பொருளாதார சீரழிவு: நமது ஜனநாயகம் மேலும் குறுகலாகிவிடும், ஏனெனில் மக்கள் திறன்களின் அடிப்படையில் அல்ல, ஆனால் அவர்களின் 'ஹீரோ' களின் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் வாக்களிப்பார்கள். பொருளாதாரம் உற்பத்தித் திறனை விட நுகர்வோர்-சார்ந்ததாக மாறும்.

· கலாச்சார வறட்சி: தமிழர்களின் பணக்கார இலக்கியம், இசை மற்றும் கலைப் பாரம்பரியம், ஒரு மோனோ-கலாச்சார சினிமா பண்பாட்டின் நிழலில் மறைந்துவிடும்.

7. முடிவுரை: விழிப்புணர்வே வெல்லும்

இந்த நிலைமை தலைகீழாக மாறுவது சாத்தியமில்லை என்றாலும், சரிசெய்ய முடியும். தீர்வு ஒரு தடை அல்லது தீவிரமயமாக்கலில் இல்லை, ஆனால் விழிப்புணர்வில் உள்ளது.

· கல்வி முறையில் மாற்றம்: பள்ளிகளில் விமர்சன சிந்தனை, ஊடக அறிவுத்திறன் (Media Literacy) மற்றும் உணர்ச்சி நுண்ணறிவு போன்ற பாடங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட வேண்டும். சிறுவயதிலிருந்தே குழந்தைகள் "ஏன்" என்று கேட்க கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

· குடும்பத்தின் பங்கு: பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளுடன் சினிமா மற்றும் சமூக ஊடகங்களைப் பற்றி விவாதிக்க வேண்டும், அவற்றின் உள்ளடக்கத்தைப் பகுப்பாய்வு செய்ய கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும்.

· மாற்று ரோல் மாடல்கள்: சமூகம் உண்மையான வழிகாட்டிகள் – விஞ்ஞானிகள், சமூக சேவகர்கள், கலைஞர்கள், சிறந்த தொழில்முனைவோர் – ஆகியோரை முன்னிறுத்த வேண்டும்.

· தனிப்பட்ட பொறுப்பு: ஒவ்வொரு இளைஞனும் தனக்குள்ளேயே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும்: "நான் யார்? என் அடையாளம் என்ன? நான் வாழ்க்கையில் என்ன அடைய விரும்புகிறேன்? ஒரு நடிகரின் வாழ்க்கை இதற்கு எவ்வளவு முக்கியமானது?"

சினிமா ஒரு பொழுதுபோக்காக இருக்கும்போது, அது அழகானது. ஆனால் அது வாழ்க்கையாக மாறும்போது, அது ஒரு விபத்து. நமது இளைஞர்களின் ஆள்மாறான ஆர்வங்களை மீண்டும் கண்டுபிடிப்பதே நமது ஒரே வழி. அப்போதுதான், "சிந்திக்கும் திறன்" மற்றும் "சுயமரியாதை" ஆகியவை நமது சமூகத்தின் முக்கிய அடையாளங்களாக மீண்டும் மலரும்.