உங்களுக்கு சோதனை வந்தால் அதை கண்டு திருப்தி அடையுங்கள்!
நிச்சயமாக! "சோதனை வந்தால் அதைக் கண்டு திருப்தி அடையுங்கள்" எனும் இந்த அருமையான கருத்தைப் பற்றிய தெளிவான விளக்கக் கட்டுரையைப் பின்வருமாறு தருகிறேன்.
சோதனைகளைக் கண்டு திருப்தி அடைதல்: ஒரு இறைமார்க்கத் தத்துவம்
"உங்களுக்கு சோதனை வந்தால் அதை கண்டு திருப்தி அடையுங்கள்! சோதனை வந்தால் முதலில் உள்ளத்தால் பொறுமை கடைபிடிப்பது. பிறகு திருப்தி கொள்வது."
இந்த அறிவுரை மனித வாழ்க்கையின் அடிப்படை உண்மை ஒன்றைத் தொட்டுக் காட்டுகிறது. வாழ்க்கை என்பது சோதனைகள் இல்லாமல் முடியாது. ஆனால் இந்தச் சோதனைகளை எவ்வாறு எதிர்கொள்வது என்பதே நமது ஆன்மீக மற்றும் உணர்வுபூர்வ வளர்ச்சியின் சாவியாகும்.
முதல் படி: உள்ளத்தால் பொறுமை கடைபிடித்தல் (அஸ்-சப்ர்)
சோதனை வரும்போது மனித மனம் இயற்கையாகவே துயரம், கோபம், அல்லது கவலையில் சிக்கிக் கொள்கிறது. இங்குதான் "பொறுமை" (அரபு மொழியில் சப்ர்) எனும் திறன் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.
· சப்ர் என்பது என்ன? சப்ர் என்பது சோதனையின் முதல் அடியில் தளராமல், ஆத்திரப்படாமல், நினைவுகளில் குழப்பமடையாமல், இறைவனின் தீர்ப்பின் மீது நம்பிக்கை வைத்து நிலைத்து நிற்கும் குணமாகும். இது ஒரு செயல்பாடு; ஒரு மனநிலை.
· உள்ளத்தால் பொறுமை: இங்கு வலியுறுத்தப்படுவது வெளித் தோற்றத்தில் மட்டுமல்ல, உள்ளூரமான, உள்ளத்தில் இருந்து வரும் பொறுமையாகும். "அல்லாஹ் கொடுத்தான் , அல்லாஹ் எடுத்தான் " என்று மனதால் ஒப்புக்கொண்டு, வாயால் இறைவனை நினைத்து, ஆறுதல்கொள்வதே உள்ளத்தின் பொறுமையாகும்.
இந்தப் பொறுமையின் பலன் பற்றி இறைத்தூதர் (ஸல்) கூறினார்: "முஃமினின் விஷயம் ஆச்சரியக்கருவானது. அவனுடைய எல்லா விஷயங்களும் அவனுக்கு நன்மையாகவே அமைகின்றன. இது முஃமினைத் தவிர வேறு யாருக்கும் கிடையாது. அவனுக்கு நலம் வாய்த்தால் நன்றி செலுத்துகிறான்; அது அவனுக்கு நன்மையாகிறது. அவனுக்குத் தீங்கு ஏற்பட்டால் பொறுமை காக்கிறான்; அதுவும் அவனுக்கு நன்மையாகிறது." (சஹீஹ் முஸ்லிம்)
இரண்டாம் படி: திருப்தி கொள்ளுதல் (அர்ரிதா)
பொறுமைக்கும் அப்பால் உள்ள உயர்ந்த மனநிலைதான் "திருப்தி" (அரபு மொழியில் ரிதா). இது பொறுமையை விட ஒரு படி மேலான நிலை.
· ரிதா என்பது என்ன? இது இறைவனின் விதியின் மீது மனப்பூர்வமான திருப்தி அடைவது. "இறைவன் எனக்கு இதைத் தேர்ந்தெடுத்தான் , அதனால் நான் இதன்மீதே மகிழ்ச்சியடைகிறேன்" என்ற மனநிலை. சோதனையை வெறும் பொறுப்பாக ஏற்றுக்கொள்வது மட்டுமல்ல, அதை ஒரு நன்மையான வரப்பிரசாதமாகவே கருதுவது.
· சோதனையைக் 'கண்டு' திருப்தி அடைதல்: இங்கு "கண்டு" என்ற சொல் மிகவும் ஆழமானது. சோதனையை வரவேற்பது போன்ற, அதன் முன்னால் நிற்கும் போதே அதன்மீது மகிழ்ச்சி கொள்வது போன்ற ஒரு நிலை. இது மிக உயர்ந்த ஈமானிய (நம்பிக்கை) நிலையாகும்.
இந்தத் திருப்தியின் நிலையில், "அல்லாஹ் எனக்குப் போதுமானவன்" (ஹஸ்புனல்லாஹு வ நிஃமல் வகீல்) என்ற உறுதிமொழி இதயத்தில் உறைக்கும். இறைவன் மீது முழுமையான நம்பிக்கை வைப்பதால், எந்தச் சூழ்நிலையிலும் "அவன் தான் என்னைக் காப்பவன், எனக்கு உதவுபவன்" என்ற நினைவு வலுப்பெறும்.
குர்ஆனிய முன் மாதிரி: "அல்லாஹ்வும் அவர்களில் திருப்தி அடைந்தான், அவர்களும் அல்லாஹ்வில் திருப்தி அடைந்தனர்"
நமக்கு வழிகாட்டியாக, குர்ஆன் "அல்லாஹ்வும் அவர்களில் திருப்தி அடைந்தான், அவர்களும் அல்லாஹ்வில் திருப்தி அடைந்தனர்" (சூரா அத்தவ்பா: 100) என்று முன்மாதிரி நிலையை விவரிக்கிறது.
இந்த வசனம் பெத்ர் போருக்குப் பிறகு இறங்கியது. அப்போது சஹாபிகள் (நபி தோழர்கள்) மிகக் கடினமான பொருளாதார மற்றும் சமூக சோதனைகளை எதிர்கொண்டிருந்தனர். ஆனாலும், அவர்களின் இறைநம்பிக்கை, தியாகம் மற்றும் பொறுமை காரணமாக, அல்லாஹ் அவர்கள்மீது திருப்தி அடைந்தான். மறுபுறம், இறைவன் வாக்களித்த பரலோகத்தின் மீது அவர்களுக்கு இருந்த முழுமையான நம்பிக்கை காரணமாக, அவர்களும் இறைவன் மீது திருப்தி அடைந்தனர்.
இது ஒரு பரஸ்பர திருப்தியின் (Mutual Contentment) உறவைக் காட்டுகிறது. இறைவன் தன் அடியார்கள்மீது திருப்தி அடைவதும், அடியார்கள் தங்கள் இறைவன்மீது திருப்தி அடைவதுமான உயர்ந்த நிலை இதுவாகும். சோதனைகளை இந்தப் பார்வையில் பார்க்கும்போது, அவை இறுதியில் இந்தப் பரஸ்பர திருப்திக்கு வழிவகுக்கும் ஒரு சோதனைப் பாதையாக மாறுகின்றன.
முடிவுரை: சோதனைகளின் உண்மையான நோக்கம்
சோதனைகள் இறைவனிடமிருந்து வரும் ஒரு வகையான 'அன்பின் தேர்வு' ஆகும். ஒருவரின் நம்பிக்கையின் உண்மையான தன்மையை அவை வெளிக்காட்டுகின்றன. சாதாரண நேரத்தில் எல்லாம் கிடைக்கும் போது புகழ்வது எளிது. ஆனால், கடினமான சூழ்நிலையில் பொறுமை துணைகொண்டு, இறுதியில் இறைவனின் விதியில் திருப்தி அடைவதே முழுமையான ஈமானின் அடையாளம்.
எனவே, சோதனை வரும் போது:
1. முதலில் பொறுமை கடைபிடியுங்கள் – இது உங்களைத் தாழ்வுக்கு இடந்தராமல் காப்பாற்றும்.
2. பின்னர் திருப்தி அடைய முயலுங்கள் – இது சோதனையையே நன்மையாக மாற்றும்.
3. "அல்லாஹ் எனக்குப் போதுமானவன்" என்ற மந்திரத்தை இதயத்தில் ஊன்றுங்கள்.
இந்தப் பயணத்தின் இறுதியில், சஹாபிகளைப் போல, "அல்லாஹ்வும் உங்கள்மீது திருப்தி அடைவான், நீங்களும் அல்லாஹ்வின் மீது திருப்தி அடைவீர்கள்" என்ற மகிமைமிக்க நிலைக்கு உயர்வு கிட்டும் என்பதில் ஐயமில்லை.
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக
Welcome to your comment!